غدر الزمان

[سعاد ابراهيم]

وافتكرت لما كنا زمان صغار وانا ماشية لمعهدى بكل افتخار
كنا واحدة اتنين تلاتة احلى صحبة واحلى لما
لما كنا نروح دروس نمشى على الارض وندوس
على ارض صلبة كلها خير ومحبة واحلام كبيرة
كنت حاسة انى اميرة طايرة فوق برج عالى
مرة فرحة ومرة دمعة ومرة دحكة
وفضلنا مع بعض ديما حبنا هوا الاساس
والقلب ملايان اخلاص كانو كل الاي يشوفونا يحسدونا
كنا اسمة واحلى بسمة فى الامانى وفى المعانى وفى الشعور
كت صدقتى كت حببتى حاسة بية على طول
وكبرنا وكبرت ويانا بردة الايام وصحيت من حلمى لئتنى عايشة فى اوهام
دورت بعينى عليها دى كت ايدى فى ائديها كت معايا كنت حاسة بلاامان
كت حياتى كلها حب وحنان والنهاردة هيا فين دحك عليها وسرئها منى الزمان
وفتحت عنية ملئتشى غير الاوهام وصرخت بصوت عالى وقلت دورلى عليها يازمان