انا والزين واضواء الاشاره= بوقت عصير والليل امتدانى
نظرنى من ورا ذيك الستاره=ثوانى ليتهن اكثر ثوانى
حرقنى من حلا برده وناره= ولا طفا حريق المولعانى
وقلبى راح فى حيه وداره= وانا لازلت واقف فى مكانى
رمانى فى بحر عينه شطاره=وغرقنى وليته مارمانى
واشرلى بمفهوم الاشاره=وفى عينه عميقات المعانى
صحيح ان النظر مثل الشراره= تذيب الجوف وتحرق الجنانى
ومن لاكان فى قلبه جساره= فلا ينظر الى حسن الغوانى
الاياصاحبى شب المناره=اذا ماحان وقت المغربانى
وكثّر لى مع البن البهاره=وبادرنى بفنجان(ن) يمانى
واذا ماطاب وقتى فى نهاره= عساه يطيب وقت الممسيانى
وذى الدنيا مشاهيها نداره=ولا يحصل من الدنيا امانى
وتم القصد من حرف العباره=بطاروق(ن) حديث(ن) فى المبانى